علت تمايل ما به بستني، شکلات، چيپس چيست؟
تغذيه و احساسات: اين شکم ماست که حرف ميزند !
آيا فقط احساسات ماست که باعث تمايل مان به اين خوراکي ها ميشود؟
تحقيقي که در بلژيک انجام شده است، نشان ميدهد که موضوع کمي پيچيده تر
از اين حرف هاست…
تأثير تغذي? چرب بر احساسات ما
براي مطالع? تأثير خوراکي هاي چرب بر مغز ما، تعدادي داوطلب به وسيل? ميل
هايي که حاوي محلول هاي شور و يا محلول هايي از اسيدهاي چرب بودند، به
برق وصل شدند. همزمان، شرکت کننده ها به يک موسيقي حزن انگيز و يا يک
موسيقي عادي گوش ميدادند. مي شد همين احساسات را در چهره هاي شان هم
ديد.
نتيجه:
افرادي که اسيدهاي چرب دريافت کرده بودند، نسبت به موسيقي حزن انگيز حساس
تر بودند. اين نتيجه توسط يک پرسش نامه (حالتي که فرد احساس کرده بود) و
البته توسط تصاوير MRI که از مغز تهيه شده بود (فعاليت هاي متفاوت مناطقي
که در افسردگي نقش دارند)، اعلام شد.
بنابراين، وقتي افسرده ام حق دارم که به سمت شکلات حمله ور شوم؟
منطقي باشد يا نه، بايد بگوييم که اين مسئله فقط بر سر پرخوري و شکمويي
نيست: چربي زماني که به سيستم گوارش ما ميرسد، خلق و خوي مان را بهتر
ميکند، يعني زماني که هنوز از پرزهاي اعضاي گوارشي عبور نکرده است.
دستگاه گوارش ما، با مغزمان در ارتباط مستقيم و تبادل اطلاعات است.
ارتباط بين چربي ها و احساسات را بفهميم
امروزه، اپيدمي چاقي همه گير شده و از همه مهم تر، بچه ها را نيز مبتلا
کرده است. اين در حالي است که مشکلات رفتاري تغذيه (گرسنگي بيشتر از حد
که با نام جوع شناخته ميشود و همچنين آنورکسيا يا بي اشتهايي)، نيز
بسيار رايج و گسترده هستند. بنابراين بهتر است که ارتباطات بين آنچه که
ميخوريم و احساسات مان را بفهميم